Antik Trabzon, ilk şehirlerin tümünde görülen, ortak şekillenmeyi yansıtan, savunma ve topoğrafik şartlara göre kurulan önemli bir örnektir. İki derin vadinin arasındaki tepeye oturtulan surlarıyla savunma sorunu çözülen kent, bütün sur içi kentler gibi; İçkale, Ortahisar ve Aşağıhisar'dan oluşmaktadır.

Tarihçi P.Minas Bijiskyan şu benzetmeyi yapar: "Trabzon Kalesi'nin mimari şekli bir tavuskuşuna benzer. En genişi olan Aşağıhisar, kuşun açılmış kuyruğu gibi Ortahisar'a kadar yayılmıştır. Batı tarafta, biraz içeriye çekilmiş olan Ortahisar, kuşun gövdesini; İç-kale, boynunu, eğri vaziyette son kısmı olan kule de, başını teşkil eder."

tanımı olanaksız bir duygu seline kapılmışım
takvimler yirmi dördünü gösterirken kasımın
gerilere
çok gerilere gidiyorum gözlerimi yumup
olağanüstü bir şey
siliniveriyor tüm tozu dumanı geçmişin
öğrenciymişim

siyah önlüğüm beyaz yakamla
iskenderpaşa'nın bahçesindeyim
halit öymen ilk öğretmenim
ve sonra ruhiye güngören
sevgiyle sabırla bilgiyle dört yıl boyunca
nakış nakış işledi bizi
onlarca yıl sonra elini öptüğümde uzunsokak'ta
saşmıştım beni nasıl anımsadığına
gözlerini iki damla yaş süslemişti

aliye öğretmeni görüyorum kıpır kıpır gözleriyle bakıyor bana
sözlüye kaldırır mı bilmem
gene bir "mim" koyar mı defterine

şefik bey kısa adımlarla geliyor yanıma
tarihsel bir kişiyi soruyor
elini çenesine destek yaparak
şuppililuliuma

kemal ülker öğretmenimiz
müdürümüz aynı zamanda
bizim bile zor okuyabildiğimiz minik rakamlarla
problemler çözüyor tahtada

ismail hakkı berkman
coğrafyayı bırakmış bir yana
dinsel bilgiler not ettiriyor satır satır
ana hatlarıyla
fahri bey nöbetçi
herkes korkarak geçiyor yanından
gözlerindeki gülümsemeyi görseler oysa
onlar da gülecek kahkahalarla

kibar zarif bir hanımefendi belkıs öğretmen
kurbağayı bayıltmışız galiba
elinde bistüri
kesmiş miydik acaba

kayıhan keskinok bakıyor gözlerini kısmış
tahtaya iğnelediği suluboya resmime
öyle şeyler anlatıyor ki onunla ilgili
şaşıyorum neler bildiğime

ferhan hanım sevgiyle yaklaşıyor
elinde yumuşak uçlu resim kalemi
bir çizgi çiziyor şöyle bir çizgi
diriltiyor resmi

coşkun bey, yılmaz erkum "simple present tense" diyorlar
bu da ne dercesine bakıyoruz
ana fiilin sonuna "s" gelecekti üçüncü tekil kişilerde
utanıyoruz

osman bey fiziğe bir yıl girdi
ford motorlar gibi tıkır tıkır
not alıncaya dek silindi tahta
bunca formül akılda mı kalır

memduha öğretmen elinde erlenmayer
toplamış bizi başına
alaşımlar karışımlar asit baz
herkes anlar görünür kimse anlamaz

genceciktik fidan gibiydik
yine de hayri gür aşar geçerdi bizi
amuda kalkmak kim biz kim

gülümseyerek izlerdi
sabahat öğretmeni anımsıyorum
ince topuklu ayakkabılarıyla
sınavlarda sıraların üstünde
mümkün mü kopya

zühtü ellezoğlu ve dersimiz sanat tarihi
kolonlar sütunlar fil ayaklar
sultanahmet selimiye ayasofya
dor, iyon, korint tarzları
"rıhtımlar üstünde" oynuyordu dün akşam konak'ta
bir de hocamız anlatmalı

sert görünümüyle mazhar bey yanına yaklaşılmaz
ama öylesine sevecen ki
konuşulmadan anlaşılmaz

alaattin bey başyardımcı astığı astık
hani kravatın şapkan nerde
kızgın yüzünde gülen gözlerinin gerçeğini
yıllar sonra anladık

remzi bey geliyor şimdi bir yerlerden
dalgalı geriye doğru taralı saçları
güya kızmış bağırıyor
küsmemeli hemen
gözlerine bakmalı
kaleminin kapağını vuruyor kürsüye
ismet savaşkan
"susun" diyor yalnızca
kızmadan bağırmadan

adı değilse de namı
sınırlarımızı bile aşmıştı
edebiyat öğretmenimiz mahmut öktem
tam bir sabır taşı

lütfiye öğretmen, handan öğretmen
dersimiz biyoloji
ellerinde renk renk tebeşirler
işliyorlar bizi

sonra sonra
rasim şimşek'ler, burhanettin tüzün'ler, ahmet can bali'ler
öğretmenliği aşılayan bizlere de kendilerince
tek sözcük söylemeden gönül sözcükleriyle

çoğu aramızda değil o öpülesi ellerin
yaşayanlara uzun ömürler diliyorum
göçenlere selam olsun
öğretmenliğin en güzel yönü de bence
yaşamak anılarda içten sevgilerle